Aigaleo Motor Company: Κατασκευές αγωνιστικών αυτοκινήτων εν τάξει - 2ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

Μαθητές του 2ου Επαγγελματικού Λυκείου Αιγάλεω κατασκευάζουν με τη βοήθεια και ενθάρρυνση των καθηγητών τους επί σχεδόν δυο δεκαετίες δικά τους πρωτότυπα αγωνιστικά αυτοκίνητα και συμμετέχουν σε αγώνες οχημάτων ελάχιστης κατανάλωσης καυσίμου, με στόχο αφενός να εφαρμόσουν στην πράξη όσα μαθαίνουν στη θεωρία, αφετέρου να καλλιεργήσουν ακόμα περισσότερο τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, λίγο πριν ξεκινήσουν την επαγγελματική σταδιοδρομία τους.

Αμαρτία εξομολογουμένη, ουκ έστιν αμαρτία! Το λέω, λοιπόν, και κάνω την αυτοκριτική μου: την επίσκεψη στο «εργοστάσιο αυτοκινήτων» του Αιγάλεω έπρεπε να την είχα κάνει νωρίτερα.
Γιατί, αυτό το παράξενο για δημόσιο σχολείο «άθλημα» στο οποίο ειδικεύεται μια ομάδα από φωτισμένους και παθιασμένους δασκάλους του τοπικού 2ου ΕΠΑΛ, με συνεργούς γενιές ολόκληρες από μαθητές τους, κρατάει χρόνια πολλά (κοντά στα 20!) με συνέπεια και συνέχεια θαυμαστή...
Δεν πτοούνται και δεν επηρεάζονται από κρίσεις και επικρίσεις, από τα κάθε λογής προβλήματα, γραφειοκρατικά και μη (και ξέρουμε δα, πόσο πολλά είναι αυτά - τα «νιώσαμε» κι εμείς, στην πορεία αυτού του αφιερώματος, που ξεκίνησε το καλοκαίρι και για διάφορους λόγους ολοκληρώθηκε το Νοέμβρη! εξ ου και η παράξενη αντίθεση στα ρούχα των συμμετεχόντων: μπλουζάκια και κοντομάνικα από τη μια, μπουφάν και σκούφοι από την άλλη), τα οποία είναι σχεδόν σύμφυτα με την επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα, ούτε από τις πολλές ή λίγες καθημερινές δυσκολίες που όλες μαζί και κάθε μια ξεχωριστά, υπονομεύουν την προσπάθειά τους.
Και δεν χωράει αμφιβολία πως χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και ικανό ψυχικό απόθεμα, προκειμένου να μπορέσει αυτή η μικρή ομάδα των καθηγητών και των 16χρονων - 17χρονων μαθητών να εργάζεται εκτός σχολικού ωραρίου και να συμμετέχει κάθε χρόνο στους διεθνείς μαθητικούς/φοιτητικούς αγώνες οχημάτων ελάχιστης κατανάλωσης καυσίμου, που διεξάγονται στις ευρωπαϊκές πίστες, κοντράροντας στα ίσια τις (λίγες) ελληνικές και τις (πάμπολλες) ξένες ομάδες σχολειών δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίες διεκδικούν (επιδεικνύοντας μια ασυνήθιστη συναδελφική άμιλλα, καθώς λειτουργούν όχι ανταγωνιστικά αλλά συναγωνιστικά και πάντα στο πλαίσιο του «ευ αγωνίζεσθαι») το κύπελλο της νίκης.

To πρωτότυπο «Ίρις» τρέχει στην πίστα του Λάουζιτς, στον φοιτητικό/μαθητικό Μαραθώνιο Οικονομίας 2011 της Shell. Τα όνειρα των καθηγητών και των μαθητών από τον τομέα οχημάτων του 2ου ΕΠΑΛ Αιγάλεω γίνονται άλλη μια φορά πραγματικότητα

Αξιοπρεπείς εμφανίσεις...

Βέβαια, με δεδομένο ότι ο ρεαλισμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, στη συγκεκριμένη περίπτωση και για τα δεδομένα του ΕΠΑΛ είναι μάλλον υπερβολικό να μιλάμε για κύπελλο.
Γιατί, καλό και άγιο να έχεις όραμα, όμως, όταν σου λείπουν τα μέσα στο βαθμό που λείπουν σ' ένα δημόσιο σχολείο (και όλοι ξέρουμε εκ πείρας τι σημαίνει αυτό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες στήριξης εκ μέρους των τοπικών επιχειρηματιών και φορέων, με επικεφαλής το Δήμο Αιγάλεω, και προφανώς της διεύθυνσης του ίδιου του σχολείου, που εξοικονομεί από δω κι από κει χρήματα, για να βγουν τα έξοδα της αποστολής - μιλάμε για 10-15.000 € κάθε φορά, που απαιτούνται για τις κατασκευές και τα έξοδα κίνησης), ο στόχος σου στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοπρεπή εμφάνιση και, φυσικά, το ίδιο το «ταξίδι», με τη μεταφορική έννοια του όρου.
Οι εμπειρίες που αποκομίζουν δάσκαλοι και παιδιά, οι οποίοι συμμετέχουν στα ετήσια «ραντεβού» στις πίστες της Γαλλίας παλιότερα, της Γερμανίας πρόσφατα, της Ολλανδίας φέτος, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μαραθωνίου Οικονομίας (European Shell Eco-Marathon) ξεπερνάει σε προστιθέμενη αξία και παραμένουσα αυτογνωσία το ακριβότερο κύπελο!
Το βλέπεις στα μάτια των παιδιών που λάμπουν και στα πλατιά χαμόγελα των καθηγητών τους, πως η συμμετοχή τους σ' αυτούς τους αγώνες δεν είναι τυπική, αλλά ουσιαστική, συνδυάζοντας το κέφι με τη γνώση. Και, σε αντίθεση με τις πανεπιστημιακές ομάδες, όπου επικρατεί κυρίως το επιστημονικό σκέλος, στην ομάδα του 2ου ΕΠΑΛ/ΣΕΚ Αιγάλεω η προτεραιότητα δίνεται στο εκπαιδευτικό.
Τα παιδιά καλούνται να μεταφέρουν στην πράξη όσα μαθαίνουν στη θεωρία, κι αυτό δεν συμβαίνει μονάχα σήμερα, αλλά σε βάθος χρόνου: το πρώτο όχημα ελάχιστης κατανάλωσης κατασκευάστηκε από καθηγητές και μαθητές στο τότε Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Αιγάλεω το 1993, για να ακολουθήσει η μελέτη και κατασκευή ηλεκτρικού αυτοκινήτου (1998), η μελέτη και σχεδίαση ηλιακού οχήματος (3η θέση και έπαινος στην εκδήλωση «Φαέθων 2004»), η πρώτη ελληνική συμμετοχή στο διεθνή Μαραθώνιο Οικονομίας της Shell με το πρωτότυπο «Δρομέας Ι» (2004) το οποίο έφερε κινητήρα... χορτοκοπτικού, η δεύτερη τον αμέσως επόμενο χρόνο με τον ολοκαίνουργο «Πήγασο», η τρίτη με το βελτιωμένο «Πήγασο» το 2006, και - το αποκορύφωμα - η συμμετοχή με δυο αυτοκίνητα (τον ανακατασκευασμένο «Δρομέα ΙΙ» και τον βελτιωμένο «Πήγασο») το 2007.

...και πανελλήνιο ρεκόρ

Εκεί, στην πίστα του Νογκαρό της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, ο βελτιωμένος «Πήγασος» σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ και σημειώνει νέα πανελλήνια επίδοση, καλύπτοντας 471 χιλιόμετρα (σαν να λέμε Αθήνα - Κατερίνη) μονάχα με ένα λίτρο βενζίνης ρεκόρ που κρατάει ως τις μέρες μας στη συγκεκριμένη κατηγορία!*
Η ομάδα προχωρεί στην κατασκευή του πρωτότυπου ηλιοκίνητου οχήματος «Φαέθων» το 2008 και βελτιώνει ακόμα περισσότερο τον «Πήγασο», με τον οποίο συμμετέχει άλλη μια φορά στον μαραθώνιο Οικονομίας.
Το 2009 και το 2010, όμως, ήταν χρονιές «άνυδρες: μολονότι η ομάδα είχε επιλεγεί από τους οργανωτές και ήταν έτοιμη να πάρει μέρος στους αγώνες, σοβαρές οικονομικές δυσκολίες δεν της το επέτρεψαν.
Η μεγάλη επιστροφή έγινε το 2011, με νέο πρωτότυπο - την «Ίριδα», που πρωταγωνιστεί στο βίντεό μας και «φοράει» κινητήρα υβριδικού ποδηλάτου - με το οποίο η ομάδα κατέλαβε την 38η θέση στην κατηγορία της (πρωτότυπα βενζινοκίνητα), καλύπτοντας 434 χιλιόμετρα μ' ένα λίτρο βενζίνης, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που δεν έλειψαν ακόμα και μέσα στους (εξαιρετικούς σε δυνατότητες και άρτιους από πλευράς τεχνικών προδιαγραφών, όπως μας διαβεβαίωσαν) χώρους του EuroSpeedWay του Λάουζιτς, στη Γερμανία.

Δει δη χρημάτων

Ίσως να ακούγεται μη-ρεαλιστικό, σε καιρούς (τέτοιας...) κρίσης, να ζητάει κανείς χρήματα για να φτιάξουν κάποια «μαθητούδια» ένα αυτοκίνητο και να τρέξουν σε αγώνες (έστω εξοικονόμησης καυσίμου - με όποιες οικολογικές και τεχνολογικές προεκτάσεις μπορεί να έχει αυτό).
Η ταπεινότητά μου πιστεύει πως κάτι τέτοιο όχι μόνο είναι ρεαλιστικό, αλλά ίσως είναι και η καλύτερη λύση για να βγούμε (όχι αύριο το πρωί, βέβαια - για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή) από την  κρίση, για να αγαπήσουν τα παιδιά την τεχνολογία, να δουν, να μάθουν, να παιδέψουν το μυαλό τους και τα χέρια τους, να πάρουν ιδέες από τις ξένες ομάδες, να αποκτήσουν τις δεξιότητες οι οποίες θα δράσουν καταλυτικά στην προσπάθειά τους ώστε να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα ίδια και τη χώρα.
Και, να πάρει η οργή, όταν οι ίδιοι οι δάσκαλοι βάζουν χρήματα (τις αμοιβές από το πρόγραμμα «Τεχνομάθεια») από τη μισοάδεια, όπως όλων μας, τσέπη τους προκειμένου να αγοραστούν υλικά και αναλώσιμα για τα πρωτότυπα, είναι κρίμα να μην μπορεί το υπουργείο - που, κατά τα άλλα, έχει θέσει υπό την αιγίδα του τη συμμετοχή της ομάδας στο Μαραθώνιο Οικονομίας της Shell - να στηρίξει ενεργά αυτή την καταφανώς επιτυχημένη προσπάθεια.
Η αξιοπρεπής εμφάνιση έχει, όσο να 'ναι, κάποιο κόστος κι επειδή πρόκειται για εθνική αντιπροσώπευση, αυτό το κόστος σωστό και πρέπον είναι να το μοιραστούμε όλοι μας... Από τον επόμενο κιόλας Μαραθώνιο, που θα γίνει στο Ρότερνταμ, τον Μάιο.

Οποία σύμπτωση!

Μπαίνω στο αυτοκίνητο να φύγω - όλα, σκέψεις, συναισθήματα, ένα παράξενο μείγμα στο κεφάλι μου. Βγαίνοντας από τον περίβολο του σχολείου, περιμένοντας να κοπάσει η κίνηση στη Θηβών για να στρίψω κι εγώ, ανοίγω το ραδιόφωνο.
Η φωνή του Διονύση Σαββόπουλου στο «Τσάμικο» έρχεται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους... «η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει... κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...»
* Το πανελλήνιο ρεκόρ ανεξαρτήτως τεχνολογίας, κατέχει η ομάδα «Προμηθέας» του ΕΜΠ, που έχουμε ήδη παρουσιάσει στο TechnoΛογείν, διανύοντας το 2011 στην πίστα του Λάουζιτς 3492 χλμ. με ένα ισοδύναμο λίτρο συμβατικού καυσίμου, αλλά με ηλεκτρικό κινητήρα και μπαταρίες ιόντων λιθίου υψηλής απόδοσης.

Η τρέχουσα αγωνιστική ομάδα του 2ου ΕΠΑΛ/ΣΕΚ

Μαθητές	Καθηγητές
Ρουπέν Ντιλανιάν	Δημήτρης Οικονόμου
Κώστας Δέρκας	Βασίλης Τουλούπης
Μαρία Νικολαϊδου	Γιώργος Κύρου
Εύα Νικολαϊδου	Ηρακλής Χατζηχριστοδούλου
Μιχάλης Καγιάλης	Γιάννης Κοροπούλης
Παναγιώτης Γιανναράς	Μιχάλης Σπυρόπουλος
Έντισον Ντοντάι Πηγή:  http://technologein.pathfinder.gr/aigaleo-motor-company